ೋ حقیقتِ روشن ೋ

در سیاهی چشمِ بی دارانِ دنیا

قلم مویی بی دسته ام

با دنیایی رنگ

بدون بوم...
در سپیدی اندیشه ی بیدارم
آسمانی پر از

رنگین کمان!