ೋباورِ سرخ ೋ

روشن است چشمک های

سرخِ خاکستر شهر

زیر نور مشوّشِ ماه ی که،

کبابِ رویاهای خام را

به خوردِ زمین

می دهد!




تاریکی ممتد شب را

باور دارم...