بی تو
نه بهار، بهار است و
نه دهان زندگی به لبخندی گشوده...
با لب هایی که ناز لبخندش
قهقهه ای ست به ریش اشک ها
ایستاده ام!
به تماشای دل پرِ ابرهایی که
گوش شان به العطش هیچ زمینی
بدهکار نیست!
ایستاده ام!
به نوازش سکسه ی قلب هایی که
تپش شان، جنازه ی شعرهای مرا
دارکوب وار،
روبه آشیانه ای در باد، نوک می زنند...
قسم به -نا- یی خسته
که بر پلک هایم لمیده،
ابر و خاک را آشتی خواهم داد
کافی ست بغض محال تو
از مردمک بهاری ام
به قطره ای -بودن- ببارد!
در ایام مقدس ماه مبارک رجب و لیله الرغائب از همگی دوستان التماس دعای خیر دارم
روح مطهر همه ی رفتگان آرام
از مجموعه ی "خاطرات شبنم گرفته"