ೋقابِ کال...ೋ

خالی تر از فصل رویش بود

قابی که شکست تا

فریادِ فرزند جنگل باشد

در سوزِ خاطرات سوخته...

(ملهم از عکس زیر بر گرفته از مجله ی فرهنگ نو)

ೋ فهمِ نگاه ೋ

گاهی سکوت

فریاد خطوط خط خورده ی

دیوارهای زندان است...