مروارد مروارید بر آن سنجاق می کند...
در کنارم
هجرت را از یاد ببر
و بالهایت را کنار بگذار...
من و تو
سمت قله ی عشق را
باید با پای برهنه طی کنیم!
عاشقانه های ما
خوب بلدند چگونه
دست هم را بگیرندروح شعریم...
همه ی دلخوشی ام
شعر هایی ست که کبوتروار و بی قرار
دانه چینِ صحن حرمِ مشت ما هستند
در بی اعتباریِ اینهمه دست ،
باید
ضامنِ لبخندِ هم باشیم...