ೋ همزیستی ೋ

دام نیست!

دانه های در دستم

بامِ پرشِ کبوتری ست عاشق پرواز...

ೋ دلم... ೋ

نه از اهالی باران است
و نه غروب...
پرنده ی کوچکی ست دلم
که دوست دارد
از کف دست های تو...
دانه برچیند.

ೋ این روزها پرنده ام... ೋ

یاد تو،

بالِ پرواز من است...

بگذار تا ابد پرنده بمانم!

_ هاله ی طلوع _